Een van mijn zakenvrienden in India vertelde mij ooit het verhaal van de steen der wijzen. Een jonge man uit een klein dorpje in de buurt van Delhi had zijn hele jonge leven gebruikt om alles te leren over die steen. Toen hij na de basisschool en de middelbare school ook zijn opleiding tot geschiedkundige had afgerond, besteedde hij nog een jaar van zijn leven extra om alles te leren over die beroemde steen die tot onmetelijke wijsheid zou leiden. Hij wist precies hoe hij eruit zou moeten zien, hoe zwaar hij was en van welke steensoort hij gemaakt zou moeten zijn. Alle plaatjes die er van deze steen bestonden, alle informatie en historische, geologische of geografische wetenswaardigheden had hij verzameld en in zijn hoofd geprent. Hij was voorbereid en moest en zou de steen der wijzen, die hem zijn leven lang had beziggehouden, vinden.
Op een goede dag ging hij met frisse moed op pad: zijn zoektocht naar de beroemde steen was nu echt gestart. Tot zijn verrassing lag er aan het einde van zijn tuinpad, juist naast het oude hekje, wat hij al zijn hele leven, iedere dag minstens twee keer was gepasseerd, een steen die opmerkelijk veel leek op de steen der wijzen. Hij had dezelfde vorm en kleur, was even zwaar en was van precies die steensoort waar alleen de steen der wijzen van gemaakt kon zijn. Maar ja, deze steen lag daar waarschijnlijk al jaren en hij had hem letterlijk iedere dag al kunnen zien. Dus hoeveel dit stukje rots ook leek op de steen der wijzen.... het kon hem toch niet zijn? Of zou het toch...? Hoofdschuddend verwierp hij de gedachte, gooide de steen geïrriteerd weg en ging op pad. De rest van zijn lange leven is de jonge man blijven zoeken naar de steen der wijzen. Nimmer heeft hij nog een steen gevonden die er zelfs maar op leek.
Eigenlijk lijkt de energietransitie een beetje op de steen der wijzen. Alle kennis, alle technologie, alle uitvindingen en al het talent dat nodig is om onze economie te verduurzamen is er al. Ook in onze regio. Maar al te vaak kunnen we niet geloven dat de nodige veranderingen zo bereikbaar zijn. Omdat we vastzitten in oude businessmodellen, oude leiderschaps-ideeën of vastgeroeste organisaties. Een circulaire, energieneutrale economie is feitelijk binnen handbereik. We moeten het alleen willen zien. En de kansen, technieken en mogelijkheden die vlak bij huis voor het oprapen liggen, niet weggooien. Dat is pas wijsheid. Of is het gewoon ondernemerschap?”
Meer columns lezen van Arko van Brakel?
Vakmensen opleiden met dezelfde bevlogenheid als Vrienden van Amstel Live